چشم های تو

چشمهای تو آبروی مرا می برد

مرز ماندن با رفتنم ناپیدا می شود

و دیگر از خودزادگی رها می شوم

یادم میرود حجم تولد به دنیا آمدنم را

و تعلق به باران داشتنم را

چشم های تو

آبرویم را به باد میدهد

مرا نگاه نکن 

آب میشوم

و تکرار زمان را از یاد میبرم

به گمان اینکه

امروز دیروز است و دیروز فردا

چشم های تو 

حرمتم را بازی میدهد

نگاهم نکن

تا بودنم مثل بید نلرزد

و زیر هر سایه آفتاب نخورده ای

عرق شرم بر پیشانی روزگار نکشانم

هنوز مهر بی آبرویی چشم های تو

در چشم های دیوانه ام

تاب میخورد

نگاهم نکن 

* سیمین - فانی *