گذر عشق

به گذر زمان عادت کرده ام

و هر روز طلوع خورشید و

و هر روز خاطراتم را ورق زدن

به حجم خواستن هایم هیچ افزوده نشده

همان قدر میخواهمت که دیروز میخواستم

تیک تاک ساعت های گذشته را بیشتر دوست می دارم

و ترنم واژه های گفته شده را بیشتر زمزمه میکنم باز

دوباره بودن هایم را دوست دارم

دوباره آغاز شدن هایم را دوست تر میدارم

به گلوگاه خاطره ها سخت هراسانم

نکند بلغزم زیر آخرین خط آن خاطره ها

چه طعم سختی دارد سکوت آخرین واژه های بودنم

و چه سخت تر می گذرد عبور آخرین هلهله های تاریخ

برای سوزاندن رسم دلدادگی هایم

دست به دعا شده ام

شمعی نمی سوزانم که نفرینش

دامان امروزم را نگیرد 

فقط به حکم تکرار شدن های روزم

امروز هم با التماس های آویخته شده ام به تو

راز و نیاز میکنم

دست های دعای من باز است و

چشم های خواهشم بازتر

ولی چه سوز سردیست

سوز بدرود گفتن و رفتن

و به تنگنای این وداع هم عادت دیرینه کردن

رسم خوشایندی گویا زمزمه نشد هیچ

روز زایش عشقم در گوش من

به تمنای خاکستری های دلت آشفته بودم و

به التماس های خواستن هایت آشفته تر میشدم 

زمان را هنوز سر میکشم

و عبور خاطره ها را در جویبار زندگیم سر میدهم

* سیمین - فانی *