........

همه شعر هایم شده پر ز تب و تکرار و خواهش  

 همه شعر هایم شده پر ز لحظه های بی سازش  

همه شعر هایم را تو بهانه اش می شوی  

همه سازهایم را تو چکامه اش می شوی 

 دریغ از یک خواب راحت 

 همه شبهایم شده پر ز تاریکی فاحش 

 ربودن را چه خوب آموخت بی خوابی ز چشمم 

 زدودن را چه خوب آموخت قلبت از این دلگویه های پر ز اشک و آه و رشکم  

*سیمین - فانی *