مرد غریبه

اینجا گویا کمی هوا ابریست  

باران دلم را می شنوم  

و آواز حزن انگیز دوری را چه خوب تکرار میکنم  

اینجا گویا ابر وباران دعوایشان شده  

من صدای شاپرک های ترسان را میفهمم   

اینجا هوای بارانی کمی چشم هایم را می سوزاند  

کمی دست هایم را می ترساند  

باز هم رعد و برق احساس حقارت کردن هایم  

باد و باران را نفرین میکند  

پشت آن حصار ها  

در این هوای بارانی سرد غم الود  

چه کسی مینگرد دل بیچاره مرا ؟ 

من نمیبینم دلش را ؟ 

میخواهد گول بزند چشمم را ؟ 

میخواهد بترساند دلم را ؟ 

وای دیدمش  

خودش بود  

همان مرد شبگرد خواب های بیچاره کودکیم  

آمده تا بمیراند رویاهایم را ؟ 

وای نکند از دست بازیگوش های من خشمگین شده باشد  

نکند هوای بارانی این شب ترسناکم  

از پس اه بیگانه اوست ؟ 

من میترسم از سایه وهم آلودش  

شب سو ها هم سوسو نمی زنند چرا ؟ 

شنیده بودم  

دختری کامش نداد  

دیوانه شد  

اینجا هوا گویا بارانیست  

پس چرا نمیبارد باران  

نمیغرد رعد  ؟

نمیتابد برق ؟ 

من از این مرد میترسم  

نکند من تاوان ناکامی اون بوده باشم 

*سیمین - فانی *