شعری از حافظ

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت		روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت
گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود		بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت
بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم		وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت
عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد		دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت
شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن		در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت
همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم		کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت