چه باور های باور نکردنی از سر من گذشت

و چه غوغایی را

در چشم هایم به نظاره نشستم .

لحظه های عمری بود که می گذشت

و صدای ناله ای که فراخوان تنم می شد .

چه شکار لذیذی برای شب زنده داری های غم بودم

و چه افسون پریشانی

برای هرزگی تمنا شده بودم .

حالا باز هم

یک طلوع دیگر است

به فراخی التهاب دیروز .

شروع دیگری در من دمیده

و باید رفت

تا به قصه های دیگر عمر پیوست ...

* سیمین *